BlogThriller
Lees iedere vrijdag mee met een nieuw hoofdstuk van de spannende en meeslepende BlogThrillers ZIJ WAS CLARA
ZIJ WAS CLARA
Ben je bereid om de waarheid onder ogen te komen
als het leven dat je kent het offer is?
Wanneer Clara, verdoofd van verdriet, de dag na het overlijden van haar tweejarige zoontje Jakob aan de keukentafel voor zich uit staart, stelt Oscar haar voor aan een schichtige jonge dienstbode die bij hen intrekt in ruil voor kost en inwoning. Het meisje, stilzwijgend en onervaren, beweegt zich als een ongrijpbare schim door de boerderij. Overmand door haar verdriet om Jakob, drukt Clara het knagende gevoel dat er iets mis is, weg en vertrouwt de zorg voor haar andere twee kinderen toe aan het meisje.
Zodra Jakob is begraven beveelt Oscar Clara om het meisje te onderwijzen. Onder druk leert ze haar sokken stoppen, kookwassen draaien, groente wecken en vlees pekelen. Steeds beter leren ze elkaar kennen en voorzichtig neemt het meisje haar in vertrouwen. Maar haar verhalen rakelen diep weggestopte herinneringen bij Clara op. Ze brengen haar in verwarring. Als ze Oscars steelse blikken naar het meisje opmerkt en de gelijkenissen niet meer te ontkennen zijn, begint de gruwelijke waarheid langzaam tot Clara door te dringen.
Praat mee in de Facebookgroep
In de Facebookgroep ThrillTalk kun je met andere lezers sparren over het verhaal, de personages bespreken en de spanning gezamelijk beleven. Alle thrillers van Sietske Scholten zijn op deze manier ontstaan, al bloggend. Bij ieder boek liet ze de lezers over haar schouders meelezen, terwijl zij het boek schreef. De reacties van lezers maakt het schrijven voor haar nog leuker. Deel je gedachtes en leef met elkaar mee. Het is een unieke ervaring om met z'n allen tegelijk op deze manier een boek te lezen.
Hoofdstuk 1: Oktoberwater
‘Mama?’ kreunt Jakob zacht in het donker. Opgekruld en bewegingloos ligt hij tegen Clara aan in de holte tussen haar opgetrokken bovenbenen, haar buik en haar arm die ze om hem heen had geslagen toen ze vanavond naast hem in bed kroop. Op de plekken waar hij tegen haar aan ligt, is haar nachtjapon klam. De stof plakt tegen haar huid. Hoe hoog is zijn koorts, vraagt Clara zich af. Hij gloeit. Ze verlegt haar arm en op de tast legt ze haar hand tegen Jakobs gezichtje. Zijn haartjes zijn nat...
Hoofdstuk 2: Tsunami
Met haar onderarmen steunt Clara op de rand van de regenton. Hoewel de kou de huid van haar ondergedompelde handen prikkelt, geeft Jakob geen kik. Bewegingloos en stil hangt hij tussen haar handen in het water. Dit is niet goed, denkt ze bang, en de angst kronkelt zich als een wurgslang om haar hart. De spikkels op zijn gezichtje lijken bijna zwart in contrast met zijn in- en inwitte huid....
Hoofdstuk 3: Onkruid
De tranen rollen over Clara's wangen. Wat had ze kunnen doen om Jacobs leven te sparen, vraagt ze zich af. In foetushouding ligt ze met haar rug naar de luiken van de bedstee. Ze haalt het kussen onder haar hoofd vandaan en drukt het tegen haar gezicht. Met kracht knijpt ze in het dons om de harde kreet te smoren die ze slaakt.
Voor haar ogen verschijnt zijn gespikkelde huidje en opnieuw ruikt ze zijn koortsgeur...
Hoofdstuk 4: Val
Loom neemt Benjamin af en toe een slok. Zijn zuigkracht is afgenomen nu zijn buik is gevuld. In de stilte die is neergedaald in de achterkamer vecht Clara tegen de constante gedachte aan Jakobs dood die, zonder de afleiding van Benjamin en Victor, als een komeetregen op haar af wordt gevuurd. Zolang ze stilzit, kan ze nergens schuilen.
Victor heeft zijn hoofd van vermoeidheid op de grond neergelegd. Met zijn buik ligt hij op de houten vloer en hij wrijft in zijn oogjes...
Hoofdstuk 5: Aarde
Voorzichtig trekt Clara Jakobs levenloze handje door de mouw van zijn wollen vestje. Lang voor de lente zich aandiende, met het getrappel van Benjamin in haar buik, had ze hem gebreid tijdens de lange winteravonden die ze doorbracht voor de opgestookte kachel. Het vestje was te groot geweest. Jakobs handen verdwenen in de mouwen toen ze de losse delen aan elkaar had gemaakt en hem de volgende dag bij Jakob had aangetrokken...
Hoofdstuk 6: Tweestrijd
'Kom naar mijn kamer als de kinderen slapen,' zegt Oscar gedempt als Clara zich bij het gedolven graf losmaakt om terug te gaan naar het huis. Zijn hand houdt haar bovenarm vast waarmee ze Benjamin draagt.
Schichtig kijkt ze van zijn hand naar het meisje dat meters verderop met Victor op haar heup de wei uitloopt. Ze heeft niets in de gaten.
Verward draait Clara zich terug naar Oscar. Waarom vanavond, vraagt ze zich af. Ziet hij hoeveel verdriet ze heeft...
Hoofdstuk 7: Beest
Oscars vingers banen zich een weg langs de rand van Clara’s onderbroek. Ze balt haar vuisten om zichzelf ervan te weerhouden zijn hand weg te slaan. Ze weet dat zijn boosheid zal ontvlammen als ze hem weert. De innerlijke strijd die ze voert om te ontsnappen, werkt als een omgekeerde magneet en duwt haar aandacht naar de plek waar hij haar betast. Iedere minuscule beweging van zijn vingertoppen op haar huid voelt ze. Clara knijpt haar ogen stijf dicht en in sneltreinvaart....
Hoofdstuk 8: Dreiging
Een rilling loopt over Clara's rug. Het is alsof de schellen plotsklaps van haar ogen vallen. Eerder vandaag had ze het niet willen zien. Haar afwijzende houding ten opzichte van het verschijnen van het onbekende meisje, dat Oscar vanmorgen onverwachts mee naar huis had genomen, had haar blik vertroebeld. Het blonde haar, de vorm van het gezicht, de blik, de houding, de manier van bewegen, het uitgebeende lijfje....
Hoofdstuk 9: Weekdier
De angst die twee nachten geleden als een slang Clara’s hart in een wurggreep had genomen, is terug. Haar handen trillen als ze Victor op tafel legt en zijn kleding uittrekt.
‘Is het water al warm?’ vraagt ze met een benepen stem aan het meisje. Vlug schraapt ze haar keel om haar onzekerheid te verbergen.
Het meisje kijkt op, terwijl ze een nieuwe scheut kokend water in de tobbe giet. De damp stijgt op vanaf de hete straal die ze met een plons in het koude water laat vallen...
Hoofdstuk 10: Wildernis
Had het plan gewerkt dat ze samen met het meisje tijdens het badderen van de kinderen had bedacht, vraagt Clara zich af als ze stilletjes de trap oploopt. Ze opent de deur van haar eigen slaapkamer, waar ze Victor bijna drie uur geleden na zijn badje te slapen had gelegd. Op haar tenen loopt ze naar de bedstee, terwijl ze zich de doodsbange blik op het gezicht van het meisje herinnert toen ze instemde met het plan om een deel van de munten uit de geldpot in haar schort te verstoppen...
Hoofdstuk 11: Schuur
Vlak voor het hek dat de tuin omheint, zijn enkele zijtakken van de Japanse duizendknoop gebroken, ziet Clara. Op de grond zijn de stengels vertrapt en bijna onopvallend is er een nauwe doorgang zichtbaar tussen het hoge onkruid. Kleefkruid dat langs de takken van de duizendknoop omhoog is gekropen, grijpt zich vast aan Clara’s jurk en haren alsof ze haar tegenhouden op haar weg naar deze uithoek van de diepe tuin. Ze trekt haar haren los en loopt verder naar achteren waar ze zicht krijgt op een vervallen houten schuur die ze eerder heeft gezien toen ze jaren geleden...
Hoofdstuk 12: Sluier
De kracht in Oscars hand die Clara’s arm omringt, neemt toe alsof hij haar bot fijn wil knijpen. De pijn straalt uit naar haar schouder en onderarm, maar ze verroert geen vin. Dit keer zal ze blijven strijden tot ze hem ervan heeft overtuigd om hulp te halen. Ze mag Victor niet verliezen.
Oscar gromt.
Ze houdt zijn blik vast en voor een kort moment lijkt het alsof hij toe wil geven. Hij opent zijn mond, maar dan geeft hij haar een duw en met een smak belandt ze midden in haar...
"Al mijn thrillers zijn bloggend ontstaan. Bij ieder boek liet ik de lezers over mijn schouders meelezen, terwijl ik het boek schreef. De reacties van lezers maakt het schrijven voor mij nog leuker."
Sietske Scholten
Praat mee in de Facebookgroep
In de Facebookgroep van ZIJ WAS CLARA kun je met andere lezers sparren over het verhaal, de personages bespreken en de spanning gezamelijk beleven. Deel je gedachtes en leef met elkaar mee. Het is een unieke ervaring om met z'n allen tegelijk op deze manier een boek te lezen.
©Sietske Scholten. Alle rechten voorbehouden.
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.