ShortThrills
Lees gratis de korte spannende verhalen van Sietske Scholten
met een leestijd per verhaal van minder dan 5 minuten
IJZEREN GREEP
‘Mama?’ kreunt Jakob zacht in het donker. Opgekruld en bewegingloos ligt hij tegen Clara aan in de holte tussen haar opgetrokken bovenbenen, haar buik en haar arm die ze om hem heen had geslagen toen ze vanavond naast hem in bed kroop. Op de plekken waar hij tegen haar aan ligt, is haar nachtjapon klam. De stof plakt tegen haar huid. Hoe hoog is zijn koorts, vraagt Clara zich af. Hij gloeit. Ze verlegt haar arm en op de tast legt ze haar hand tegen Jakobs gezichtje. Zijn haartjes zijn nat...
WINTERSLAAP
‘Vandaag heb ik ons rondje gelopen, Sil. Door het park,’ zegt Gerard op de rand van het bed. Zijn hand strijkt over het haar van zijn vrouw. Hij kijkt naar haar mond en wacht op een beweging van haar lippen. ‘Het zal niet lang meer duren. De lente komt eraan, Sil. De knoppen staan op springen.’ Stil blijft ze liggen. Gerard zucht en komt overeind. Hij buigt over haar heen en drukt een kus op haar voorhoofd...
RUBENSDATING
De smeltende sneeuw onder de zool van Eveliens hoge hakken laat een plasje water achter op de betonnen gietvloer van Stephens living.
‘Ik had je huis nooit kunnen vinden,’ zegt Evelien en ze aait met haar vingers over een hertengewei aan de muur. ‘Vandaar dat ik voorstelde je ergens op te pikken,’ reageert Stephen vanuit de open keuken. Evelien komt naast hem staan en leunt met haar voluptueuze heup tegen het marmeren aanrecht...
ZONDER MAMA
De stof van haar groene tricot jurk zwiert rond haar knieën als Helena met het gele vaatdoekje de kruimels van het stokbrood dat ze eerder vanavond hebben gegeten, bij elkaar schuift. Helena houdt haar gespierde hand onder de rand van het aanrecht en laat de kruimels erin vallen. Met haar voet op het pedaal opent Helena de afvalemmer en klopt haar handen leeg. Haar haar, niet grijs maar bruin, heeft geen enkele krul, het hangt steill naar beneden...
TELEURSTELLING
Het gehuil klinkt onophoudelijk uit de slaapkamer van de Center Parcs cottage. Gebalde vuistjes slaan wild in het rond in het campingbedje naast het tweepersoonsbed. Starend naar de kale bomen aan de overkant van het meer zit Sarah op de bank in de woonkamer met een glas port in haar hand. Langzaam brengt ze het naar haar lippen en laat de port haar mond instromen. Terwijl de vloeistof door haar slokdarm glijdt om een waas te leggen over haar gedachten, om de beschuldigende stem in haar hoofd te laten zwijgen en de teleurstelling in zichzelf te verdoven, sluit ze haar ogen. Ze is zichzelf verloren...
ONMACHT
Stevig knijpt Lisa in de kolf van het doorgeladen vuurwapen in haar hand. Sluipend nadert ze het tweepersoonsbed en in het weinige licht dat kiert door de gordijnen ziet ze hen liggen, slapend. Ritmisch en langzaam halen ze adem. Lisa slikt. Ze plaats haar wijsvinger op de trekker en strekt haar arm tot het koude metaal van de loop het voorhoofd van meneer Zuidema raakt. Van schrik schiet hij overeind en slaakt een ingehouden kreet, terwijl hij naar achteren schuift, tegen zijn vrouw aan, om zich van het vuurwapen te verwijderen...
JALOEZIE
De net geoogste winterpenen verspreiden hun zoete geur vanuit de warme oven en op de gedekte tafel brandt flakkerend een kaars tussen de twee borden. Vera boent bij de kraan met een nagelborstel de laatste restjes zwarte aarde onder haar nagels vandaan. Ze droogt haar handen af aan de handdoek als haar oog valt op een zwarte vlek op haar kleding. Tevergeefs wrijft ze er over en kijkt vluchtig uit het raam, de voortuin voorbij, naar de stille straat, waar de grijze BMW van Simon nog in geen velden of wegen te bekennen is. Ze heeft nog tijd.......
BEWIJSDRANG
De laatste stralen van de zon losten op in de lucht boven het geheuvelde landschap waar Diederik vanuit zijn zolderraam op uitkeek. Dit was het moment. Hij trok zijn winterdeken uit de verhuisdoos, rolde hem op en plaatste hem op zijn bed. Met zijn zomerdeken dekte hij de rol toe. De grote zaklamp duwde hij langs zijn bidon en het brood in zijn rugzak en snoerde hem dicht. Zijn trui had er niet meer ingepast. Noodgedwongen had hij hem aangetrokken. Het benauwde hem, het kwik reikte op deze zwoele zomeravond nog ver boven de twintig graden. Diederik wrong zijn armen door de hengels van zijn rugtas en stilletjes opende hij het raam...
KOORTS
Jasper staart naar het aquarium waarin de school groengele guppy’s lijkt te zweven in het troebele water. Hij trekt zijn deken dichter naar zijn kin om de kou uit zijn warme lijf te verdrijven. Vanuit de keuken schuifelt Frans de woonkamer in, naar de bank waarop Jasper ligt. Hij schuift Jaspers benen aan de kant om op de rand van de bank naast hem te kunnen zitten en legt zijn met ouderdomsvlekken bedekte hand op Jaspers voorhoofd.
‘Je koorts zakt, jongen,’ zegt Frans’ krakerige stem. Hij trekt de deken van Jasper naar beneden en de opdruk van een raceauto op het pyjamashirt komt tevoorschijn...
NACHTJAPON
In paniek kruipt Celeste over de vloer, trillend van angst, met de nagalm van de oorverdovende schoten in haar oren. In de deuropening staat Julia in haar roze nachtjapon en staart verschrikt naar de plek achter Celeste. In haar vlucht de woonkamer uit grijpt Celeste Julia’s hand en trekt haar mee de gang in, om te kunnen ontsnappen aan het gevaar. Bij de voordeur beseft Celeste dat ze hem eerder vanavond op slot heeft gedraaid. Een andere keus is er niet. Geruisloos rent ze de trap op met Julia aan haar hand, zoekend naar een plek waar ze de meeste kans hebben te overleven...
GEHEIM
Ze haat zichzelf om wat ze gaat doen. De spanning knijpt haar keel dicht en moeizaam slikt ze een stukje worst door. Sander brengt zijn vork naar zijn mond en ze vangt zijn onbezorgde blik als hij het vlees van zijn vork hapt. Al kauwend glimlacht hij naar haar en gespannen glimlacht ze terug. Hij heeft hij geen idee van de leugens die ze hem de afgelopen weken heeft verteld. Maar wat kon ze zeggen? Hoe ze opleeft van de momenten dat ze bij Job is? Dat ze pas het gevoel heeft dat ze gelukkig is als ze bloot tegen Jobs naakte lijf ligt, als ze haar handen over zijn warme huid laat glijden?...
"Door het schrijven van een kort verhaal doorloop ik in een kort tijdsbestek alle verschillende schrijffases. De beperking van het aantal woorden zorgt ervoor dat ik mijn verhaal ‘moet’ terugbrengen tot de essentie en juist dat maakt het proces ontzettend leerzaam en leuk!"
Sietske Scholten
"Wat is dit handboek leuk en ontzettend leerzaam! Sietske nam me mee een diepte in die voor mij nog geheel onbekend was. Dit heeft me inzicht en structuur in het schrijfproces gegeven. Echt een aanrader!"
Susan
©Sietske Scholten. Alle rechten voorbehouden.
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.